De theorie van de galactische kosmische straling, opgesteld door Henrik Svensmark, stelt dat het magnetische veld van de Zon de dichtheid van galactische kosmische straling bepaalt, wat op haar beurt de wolkvorming op Aarde beïnvloedt.
Hierdoor verandert het weerkaatsingsvermogen (albedo) en hiermee de energiebalans van de Aarde en derhalve ook het wereldwijde klimaat.
Significante invloed
Een nieuw rapport in Atmospheric Chemistry and Physics stelt dat de relatie tussen galactische kosmische stralen en wolkvorming op Aarde is vastgesteld. De resultaten die gepresenteerd worden in het rapport leveren mogelijk het beste bewijs voor deze relatie tot nu toe.“De meest duidelijke manier waarop opwarming op een natuurlijke manier kan ontstaan, is door kleine natuurlijke fluctuaties in het circulatiepatroon van de atmosfeer en de oceanen wat resulteert in 1% of 2% afname in wereldwijde wolkvorming. Wolken zijn de schaduw van de Aarde en wanneer wolkvorming om welke reden dan ook verandert, ontstaat global warming of global cooling,” aldus Dr. Roy Spencer in The Great Global Warming Blunder.
Het rapport toont de aanwezigheid aan van een klein maar statistisch significante invloed van galactische kosmische stralen op de atmosfeer van de Aarde op gemiddelde breedtegraden.
Dit effect is terug te vinden in zowel ISCCP satellietdata en NCEP/NCAR data van de afgelopen 20 jaar. De relatie tussen galactische kosmische stralen en wolkvorming kan ook verweven zijn met andere relaties tussen de Zon en de Aarde, zoals bijvoorbeeld variaties in UV-straling en stralingsfluxdichtheid.
Genoemde relaties kunnen ver voor toedoen van de mens een significante invloed hebben gehad op het klimaat, zo blijkt uit paleoklimatische gegevens.
Meer gedetailleerd onderzoek is nu nodig om de relatie tussen galactische kosmische straling en de atmosfeer verder te ontrafelen.
Lees hier het gehele rapport.
Bron: Wattsupwiththat.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten